We zijn druk bezig het Radboudbos diverser te maken. En als ik zeg we, dan bedoel ik eigenlijk met name het bosteam. En als ik zeg de komende tijd, dan bedoel ik eigenlijk de komende 30 - 50 jaar. Momenteel bestaat het bos met name uit eiken en hulst. Die eiken zijn ooit dicht op elkaar aangeplant en hebben al hun energie gestoken in de groei omhoog, om maar zoveel mogelijk licht te vangen. Ze zijn dus vrij dun gebleven.
Dat doen we niet zomaar. Er is door Bart Stoffer van Groenadvies Amsterdam een beheerplan geschreven en zij zullen ook de komende jaren als klankbord dienen. Er is bovendien uitvoerig contact met Landschap Noord-Holland en bij hen kunnen we ook specialistische werktuigen lenen. En vergeet niet dat ons bosteam zelf ook al de nodige kennis in huis heeft.
Er zijn op drie plekken in het bos bomen gerooid. Die zijn omgehakt om ruimte te maken en licht door te laten voor de nieuwe bomen en struiken. Dat zijn inheemse soorten, dus bomen die van nature in Nederland voorkomen. Tegelijkertijd zijn het ook bomen zijn die goed gedijen op de grond rond onze blokhut, kalkrijke zandgrond. Een van deze plekken is omheind, zodat de aangeplante bomen en struiken ook daadwerkelijk een kans krijgen. De andere plekken liggen wat meer uit de loop. Het Radboudbos is en blijft een bos dat intensief gebruikt wordt, maar om het zo te houden, zullen we wat stukken tijdelijk moeten afschermen.
Over een jaar of tien zal de hele operatie dan herhaald worden op andere plekken in het bos. Zo krijg je diversiteit in soorten en in leeftijd van bomen. Maar denk maar niet dat het bosteam tot dan gaat zitten vervelen.
Is dat allemaal nou nodig, hoor ik je denken. Ja, wij willen graag een divers bos. Zo voorkom je bijvoorbeeld dat je hele bos sneuvelt aan dezelfde bomenziekte. En het is natuurlijk veel leuker om naar te kijken dan allemaal dezelfde bomen.
Lees hier het artikel dat op 9 oktober 2019 in de IJmuider Courant heeft gestaan over het bosteam.